چگونه یک کارآفرین تربیت کنیم

همانطور که می دانید بچه ها شبیه والدین خود می شوند. اگر شما یک کسب و کار دارید، احتمال اینکه فرزندتان زمانی که بزرگ شد کارآفرین شود بیشتر است. اما حتی اگر هیچ کس در خانواده شما کسب و کار خود را نداشته باشد، می توانید نگرش درستی را در کودکان نسبت به پول و روش کسب درآمد ایجاد کنید، رویکرد خلاقانه ای را در کار پرورش دهید و آینده درخشانی را تضمین کنید.

پدر و مادرت در مورد مسائل مالی به تو چه گفتند؟ مطمئناً آن پول برای کار انجام شده داده می شود. بسیاری از مردم یک سیستم پاداش برای فرزندان خود ارائه می کنند. به عنوان مثال، برای بیرون آوردن سطل زباله، تمیز کردن آپارتمان و ایجاد نمره در دفترچه خاطرات، کودک مقداری پول جیبی دریافت می کند.

با یادآوری پاداش های خود در دوران کودکی، متوجه خواهید شد که برای کار بسیار اندکی دریافت کرده اید. واضح است که پدر و مادرت به تو غذا داده اند، لباس می پوشانند و خیلی بیشتر از آن چیزی که می توانی با کارهای خانه خرج کنی، خرج می کنند، اما در سال های اولیه زندگی است که نگرش به پول و راه های کسب آن مشخص می شود.

شاید ارزش آن را داشته باشد که در سیستم پرداخت برای فرزندتان تجدید نظر کنید تا نگرش صحیحی نسبت به کار و امور مالی در او شکل بگیرد؟

در اینجا چند درس خوب و بد وجود دارد که ارتباط بین والدین و نگرش های کاری بعدی را نشان می دهد.

درس های بد

1. برای زمان و وظایف پول دریافت کنید

کارگران حقوق بگیر زمان خود را به کارآفرینان می فروشند تا وظایف خاصی را انجام دهند. شما به دفتر می آیید، کاری را که باید انجام دهید، 8-10 ساعت و پول آن را دریافت می کنید.

برای کارمند، کالایی که می فروشد زمان است. مشکل این است که اگر پول نداشته باشید (به دلیل بیماری یا جراحت) نمی توانید پول در بیاورید. اگر شرکت‌ها به دلیل نداشتن تکالیف کافی، تمایلی به خرید وقت شما ندارند، بدون در نظر گرفتن استعدادهایتان، شغلی پیدا نخواهید کرد.

کارآفرینان ایده ها و محصولات را می فروشند. آنها برای زمان و نیروی کار دستمزد نمی گیرند، بلکه به خاطر ایده هایی که برای حل مشکلات مردم مطرح می کنند و به آنها شغل می دهند. آنها شرکت ها و سیستم هایی را ایجاد می کنند که بدون دخالت یک کارآفرین پول در می آورند.

با پرداخت پول به فرزندتان برای انجام کارهای خانه، به او الگویی می دهید که درآمد فقط بر اساس زمان و کار باشد، اما اینطور نیست.

2. حداقل را انجام دهید

به عنوان یک کودک، همه می خواهند کار را سریع انجام دهند تا بتوانند به بازی بروند. کودک به کاری که انجام داده مغرور نمی شود زیرا برای وقتش پول می گیرد. والدین اغلب کودکان را به خاطر عملکرد ضعیف سرزنش می کنند، اما بچه ها می خواهند همه چیز را سریعتر انجام دهند، از شر آن خلاص شوند و فراموش کنند.

این نگرش به کار اغلب به بزرگسالی منتقل می شود: کارمندان سعی نمی کنند کار را به خوبی انجام دهند زیرا برای زمان پرداخت شده، آنها علاقه ای به نتیجه ندارند. البته همه این کار را نمی کنند، اما خیلی ها این کار را می کنند.

از سوی دیگر، کارآفرینان سعی می کنند کار را به بهترین شکل ممکن انجام دهند. اشتیاق آنها برای کسب و کار و کیفیت عمل، سرمایه گذاری در آینده است. اندازه درآمد آنها مستقیماً به این بستگی دارد که چقدر همه چیز را درست انجام می دهند.

3. اول کار کنید، سپس سرگرمی

اگر برای انجام کارها پول می گیرید، زندگی به دو نیمه تقسیم می شود. یکی از آنها، کار، که به عنوان یک شر ضروری تلقی می شود، و دوم، سرگرمی.

وقتی به فرزندتان پول می دهید تا زباله ها را تمیز کند و زباله ها را بیرون بیاورد، این نگرش را شکل می دهید. همه می دانند که برای خوشبختی انسان، کار باید باعث شادی شود. با این حال، کارگران مزدبگیر اغلب این ویژگی را دارند: تمام هفته را برای تعطیلات آخر هفته منتظر بمانند و دوشنبه را بدترین روز هفته در نظر بگیرند.

کارآفرینان، حداقل کارآفرینان خوب، این نگرش را ندارند. تجار واقعی اشتیاق خود را به کار می اندازند و فقط برای آخر هفته کار نمی کنند. آنها برای حل مشکلات و ایجاد فرصت زندگی می کنند.

بنابراین، در اینجا سه ​​درس وجود دارد که به شما کمک می کند فرزند خود را به عنوان یک فرد بدبخت بزرگ کنید که علاقه ای به کار خود ندارد و تمام هفته منتظر جمعه بوده است. اگر روحیه کارآفرینی را در او پرورش دهید، این تصویر می تواند تغییر کند.

درس های خوب

1. عوارض پرداخت نمی شود

به جای پرداخت هزینه کارهای خانه به کودک، باید به او توضیح دهید که اینها فقط مسئولیت های خانوادگی است که او به عهده دارد. والدین نیز وظایف لازم را انجام می دهند، بنابراین همه چیز منصفانه است.

تنها لذتی که کودک از کارهای خانه می گیرد، پاداش پولی نیست، بلکه رضایت از این است که کاری را به خوبی انجام داده است. او باید درک کند که مسئولیت بخشی ضروری از زندگی است.

2. پول برای حل مشکلات

برای اینکه به فرزندتان بیاموزید وسیع‌تر فکر کند و راه‌هایی برای کسب درآمد پیدا کند، می‌توانید به او توضیح دهید که فقط برای حل یک مشکل هزینه خواهید کرد. اجازه دهید خارج از مسئولیت‌هایش چیزهایی را بیابد که می‌توان به نحوی آن را بهبود بخشید.

به عنوان مثال، اگر کودکی متوجه کثیف شدن ماشین شما شد و پیشنهاد شستشوی آن را داد، می توانید با پرداخت هزینه خدمات او موافقت کنید. فضای بالکن یا کمد را از وسایل قدیمی پاک کنید، تغییرات دیگری را در خانه انجام دهید، اجازه دهید فرزندتان به دنبال مشکلاتی باشد که می تواند حل شود تا از این طریق پول دربیاورد.

چنین نگرشی در بزرگسالی به او کمک زیادی می کند ، زیرا این دقیقاً همان کاری است که کارآفرینان انجام می دهند: آنها مشکلات یا ناراحتی هایی پیدا می کنند که با از بین بردن آنها می توانید درآمد کسب کنید.

3. تجارت بزرگ نیاز به یک برنامه بزرگ دارد.

کاملاً ممکن است کودکی که به این فکر می کند که چگونه برای حل یک مشکل پول به دست آورد، همیشه راهی برای کسب درآمد از چیزی پیدا کند. این می تواند کمک منظمی باشد که بخشی از کار او یا حتی خارج از خانه نیست.

وظیفه شما توضیح دادن قوانین اساسی تجارت برای فرزندتان خواهد بود. همه اینها را می توان در قالب یک بازی سرگرم کننده انجام داد.

به عنوان مثال، می توانید به فرزند خود در مورد سرمایه گذاری در یک تجارت بگویید، یعنی توضیح دهید که باید برای کسب و کار خود مواد خریداری کنید. برای داشتن مشتری، او به تبلیغات نیاز دارد و می توانید با هم به یک مفهوم بازاریابی فکر کنید.

اگر در تجارت هستید، برای شما سخت نخواهد بود که همه جوانب کسب و کار کوچک او را به فرزندتان بگویید. این به کودک شما در مورد برنامه ریزی تجاری آموزش می دهد.

4. زندگی در عین حال کار و بازی است

بچه ها عاشق ساختن هستند: آجرها و پیش ساخته های لگو کاملاً مصرف می شوند.

با استفاده از این مثال می توان به کودک توضیح داد که اجرای پروژه های خود مانند یک بازی هیجان انگیز است که در صورت یافتن ایده های جالب می توانید در آن پول دریافت کنید.

البته هر بچه ای به رویکرد خودش نیاز دارد. افکار بالا فقط جهتی برای توسعه سیستم پاداش شما هستند.

توجه داشته باشید که چنین تربیتی تضمین نمی کند که فرزند شما قطعاً کسب و کار خود را باز کند. اما رویکرد خلاقانه به نحوه درآمد و نگرش صحیح به کار، مطمئناً در بزرگسالی به او کمک می کند.